Διαβάζω στον Αθήνα 9.84 για την νέα παιδική χαρά που θα φτιάξει ο ΟΛΠ/Cosco μέσα στο λιμάνι του Πειραιά με ελεύθερη πρόσβαση από όλους τους κατοίκους.
Θα είναι τεράστια, οκτώ χιλιάδες τετραγωνικά μέτρα (8.000 τμ) και θα έχει και ποδηλατόδρομο. Το κόστος θα καλυφθεί εξ ολοκλήρου από τον ΟΛΠ.
Γιατί το γράφω αυτό; Γιατί, αμέσως μου ήρθε στο μυαλό η γειτονιά μας και οι παιδικές της χαρές, που είναι μιάμιση νομίζω, μιάς και αυτή της Μανιτάκη, δεν μπορείς να την πεις και παιδική χαρά.
Την ίδια ώρα που η ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ έχει καταλάβει τεράστιες εκτάσεις για το αμαξοστάσιό της και ένα μεγάλο μέρος τους είναι αναξιοποίητο. Δεν θα μπορούσε να διαθέσει έναν χώρο και κάποια ελάχιστα χρήματα, να φτιάξει μια παιδική χαρά για τα Σεπολιωτάκια, ξεπληρώνοντας σε πολύ μικρό βαθμό, ένα ελάχιστο ποσοστό των εκτάσεων που οι γονείς τους «χάρισαν» στην εταιρία;
Ακόμα, κι αυτό το μικρό οικοπεδάκι, έξω από την κεντρική πύλη του αμαξοστάσιου, το κρατάει γερά μην της φύγει από την κυριαρχία της, έχοντας τοποθετήσει σαν πρόσοψη της γειτονιάς μας, για όποιον κατεβαίνει από το μετρό, δύο τρισάθλια εμπορευματοκιβώτια χωρίς χρησιμότητα, μόνο και μόνο για να καταλαμβάνουν τον χώρο.
Βέβαια, για να το κάνει αυτό, θάπρεπε κάποιος να το ζητήσει. Αλλά ποιός; Μήπως άραγε θα ήταν δουλειά του Δήμου Αθηναίων να το ζητήσει πρώτα και κύρια; Αντί να ψάχνει για οικοπεδάκια pocket parks, να ζητήσει από την ΑΤΤΙΚΟ ΜΕΤΡΟ, αυτό που περιγράψαμε παραπάνω;
Κι αν ο Δήμος συνεχίσει να αδιαφορεί, τότε ποιός;