Ξέρετε τι μου θυμίζει ο Μητσοτάκης ο νεότερος όταν τον βλέπω να μιλάει στην βουλή;
Υπήρχαν κάποτε, τότε που υπήρχε και φοιτητικός συνδικαλισμός, κάποιοι τύποι, συνήθως ανεξάρτητοι συνδικαλιστές, έτσι τους λέγανε τότε, μιλάμε για πολύ παλιά, τα πρώτα μεταπολιτευτικά χρόνια, που δεν είχαν συνήθως πολιτική συνείδηση, αλλά είχαν αυτό, το συνδικαλιστικό μεράκι.. και βγαίνανε στις συνελεύσεις και λέγανε κι αυτοί τα δικά τους..δίνανε την παράστασή τους.
Την ομιλία τους την προετοιμάζανε την προηγούμενη ημέρα με την παρέα τους που τους είχε σπρώξει να γίνουνε συνδικαλιστές. Μαζευόντουσαν κι εκεί έλεγε ο καθένας το μακρύ του και το κοντό του. «Πες κι αυτό ρε μαλάκα να τους κουφάνεις», «Μην ξεχάσεις και το άλλο, είναι καλό και θα πέσει γέλιο», «Πες κι εκείνο να δούμε αν θα μπορεί να απαντήσει ο τάδε»... και τα μάζευε κι αυτός ο έρμος και προσπαθούσε όλα αυτά τα ατάκτως ερριμμένα να τα χωρέσει σε μιά ομιλία, που δεν είχε στόχο, δεν είχε αρχή και τέλος, παρά μόνο μερικές, ο θεός να τις κάνει, εξυπνάδες, που αν σου έχουν πει άλλοι να τις πεις, δεν τις λες και καλά. Αυτό μου θύμισε χθες στην συζήτηση στην βουλή για την διαπλοκή ο Μητσοτάκης.
Εξυπνακισμοί του χειρίστου είδους, έλλειψη πολιτικής κατεύθυνσης, στόχου και αδυναμία πολιτικών χειρισμών. Και ύφος; Σαν να έλεγε τα πιό σημαντικά πράγματα του κόσμου! Γούρλωνε τις ματάρες του και περίμενε το χειροκρότημα των χειροκροτητών. Σαν να παρουσίαζε τα πιο σοβαρά ντοκουμέντα. Κι αυτός το πιο σοβαρό που παρουσίαζε ήταν μιά γελοιογραφία του Αρκάς. Τι να πει κανείς; Κρίμα κι είναι νέο παιδί...
Είναι δυνατόν αυτή η φιγούρα όμως να γίνει και πρωθυπουργός; Αλλά θα μου πείτε ότι εκλέχτηκε αρχηγός του κόμματος της αξιωματικής αντιπολίτευσης και τότε θα σιωπήσω.
Φτώχεια στον χώρο των πολιτικών της δεξιάς.
Τελικά, ο πιό σοβαρός από τους σημερινούς πολιτικούς της Νέας Δημοκρατίας είναι μάλλον ο Βορίδης. Ακροδεξιός θα μου πείτε. Ναι, τόχει το κουσούρι, αλλά η σκέψη του και ο λόγος του έχουν έναν ειρμό. Τα επιχειρήματα που έχει, έχει έναν τρόπο να τα θέτει. Τι μέλλον όμως μπορεί να έχει ένα κόμμα που έχει τον Βορίδη σαν τον πιο ικανό εκφραστή του;
Γι αυτό άλλωστε ο Τσίπρας δεν έχει αντίπαλο. Κανέναν άλλο αντίπαλο, εκτός ίσως από τον εαυτό του.
