Όπως μας καταγγέλλουν κάτοικοι της περιοχής και το διαπιστώσαμε κι εμείς, πλήρες σκοτάδι επικρατεί στο πάρκο ΑΤΛΑΣ μόλις νυχτώσει εδώ και αρκετές μέρες. Το πρόβλημα βέβαια είναι επαναλαμβανόμενο. Κάθε λίγο και λιγάκι στο πάρκο δεν ανάβουν τα φώτα, αυτά έστω που υπάρχουν.
Και αναφερόμαστε σε ένα χώρο που κάθε μέρα μαζεύονται δεκάδες κάτοικοι ακόμα και μέσα στον Αύγουστο. Μέσα στο σκοτάδι βλέπει κανείς να παίζουν παιδάκια που μόλις περπατάνε αλλά και πολλά μεγαλύτερα, την ίδια ώρα που άλλα παιδιά τρέχουν με τα ποδήλατά τους.
Και φυσικά από κάποια ώρα και μετά ο χώρος αδειάζει τελείως ακόμα και από τους μεγαλύτερους, Δεν είναι και πολύ σοφό να παραμένει κάποιος εκεί στο τέλειο σκοτάδι.
Μετά φυσικά συζητάμε για εγκληματικότητα και άνοδο της παραβατικότητας και ψάχνουμε να βρούμε ποιός φταίει. Κι ας πούμε και για την γύρω περιοχή, μια και αναφερόμαστε στον φωτισμό.
Ο παρκοδιάδρομος που βγαίνει από το ΑΤΛΑΣ προς Δαμβέργη, μόνο με μία λάμπα στην είσοδο από Δαμβέργη. Η Αυλώνος μεταξύ Σιώκου και Καλαμά, με φώτα αλλά σκοτεινή. Η Καλαμά προς Δυρραχίου με φώτα αλλά τελείως σκοτάδι κι εκεί. Η Γράμμου θεοσκότεινη. Γενικά όλη η περιοχή αυτήν την περίοδο που δεν φωτίζεται από τα μαγαζιά, από τα οποία τα περισσότερα παραμένουν κλειστά, είναι σαν να βρίσκεται σε συσκότιση.
Έχει περάσει πια αρκετός καιρός από τότε που η παράταξη Μπακογιάννη ανέλαβε τον Δήμο Αθηναίων. Και αρχίζει πλέον να κρίνεται όχι μόνο από τα λόγια και τις εξαγγελίες αλλά και από τα έργα της. Στο θέμα «φωτισμός της πόλης», που ο Μπακογιάννης προεκλογικά αλλά και στην αρχή της θητείας του θεωρούσε ως μείζον πρόβλημα και έλεγε εκείνα τα υπέροχα λόγια, ότι το φως είναι ελπίδα και ζωή, τι ακριβώς έχει κάνει μέχρι τώρα στην περιοχή μας;
Υπομονή, θα μας πουν. Το μάθαμε πια. Να μην είμαστε μίζεροι και γκρινιάρηδες, θα μας συμβουλεύσουν. Εντάξει, να μην είμαστε, αλλά ας δούμε και ένα σημάδι για να είμαστε αισιόδοξοι, παληκάρια. Τι; μπήκαν δύο φώτα led στο παρκίδιο Γαλαξειδίου και Ναυάρχουν Λυκούδη; Λέτε να είναι αυτό το σημάδι αισιοδοξίας που ψάχνουμε;