Νέα από τα Σεπόλια

Πέρασε ήδη μια βδομάδα περίπου από την επιχείρηση που οργάνωσαν ο Δήμος Αθηναίων και η ελληνική αστυνομία στο χώρο του εγκαταλειμμένου εργοστασίου ΒΟΤΡΥΣ στα Σεπόλια, επιχείρηση που είχε ως αντικείμενο την απομάκρυνση των «καταληψιών» και τον καθαρισμό του χώρου.

Επειδή πέρασε μια βδομάδα ήδη λοιπόν, μπορούμε να αποτιμήσουμε το γεγονός πιο ψύχραιμα και από κάποια απόσταση.

Να εξηγήσουμε κατ' αρχήν το γιατί βάζουμε σε εισαγωγικά το «καταληψίες». Επρόκειτο για μία πολυμελή οικογένεια Ρομά, που τα περισσότερα μέλη της, τα επτά ή οκτώ ήταν ανήλικα παιδιά και τρεις έως πέντε πιθανόν αλλοδαπούς από ανατολικές χώρες, οι οποίοι είχαν βρει καταφύγιο εκεί για αρκετό καιρό και δεν επιθυμούσαν να μεταφερθούν σε δομές αστέγων. Η απομάκρυνσή τους φαίνονταν να είναι μια εύκολη υπόθεση. Αλλά έπρεπε να απομακρυνθούν; και έπρεπε να απομακρυνθούν τώρα;

Αυτοί που έμεναν στο κτίριο ΒΟΤΡΥΣ έπρεπε να έχουν απομακρυνθεί πολύ νωρίτερα. Δύο είναι οι βασικοί λόγοι. Ο πρώτος είναι ότι η παραμονή τους εκεί αποτελούσε κίνδυνο για την σωματική τους ακεραιότητα και την ζωή τους την ίδια. Αντιλαμβάνεται ο καθένας πόσο εύκολα μπορούσε να καταρρεύσει ένας τοίχος ή ένα μέρος από την πανύψηλη καμινάδα του κτιρίου και μετά, αν υπήρχαν θύματα, θα κλαίγαμε με κροκοδείλια δάκρυα και θα ψάχναμε για ευθύνες. Και ο δεύτερος λόγος είναι ότι η παραμονή κάποιων ανθρώπων σε ένα κτίριο που έχει χαρακτηριστεί μνημείο βιομηχανικής ιστορίας του τόπου, ανθρώπων που μαγείρευαν εκεί, που άναβαν φωτιά για να ζεσταθούν και που χρησιμοποιούσαν τα τούβλα του για πρόχειρες κατασκευές, συντελούσε σε μεγάλο βαθμό στην βαθμιαία καταστροφή του.

Ο Δήμος λοιπόν, θα έπρεπε εδώ και καιρό να έχει στείλει τις κοινωνικές του υπηρεσίες, να προσπαθήσουν να πείσουν τους ανθρώπους να φύγουν από εκεί και να τους έδιναν μια διορία για συγκροτημένη αποχώρηση, προσφέροντάς τους φυσικά κα διεξόδους βοήθειας. Αν αυτό δεν γίνονταν δυνατό, αρκούσε βέβαια η επίσκεψη της δημοτικής αστυνομίας με την συνοδεία 4-5 αστυνομικών, αν ήθελαν να κάνουν κάποιους ελέγχους.

Αντι μιας τέτοιας προσέγγισης της απομάκρυνσης των κατοίκων του ΒΟΤΡΥΣ, οργανώθηκε μια φεστιβαλικού και αρεστής στα media επιχείρηση, με μεγάλη δύναμη πάνοπλων αστυνομικών συνοδεία τηλεοπτικού συνεργείου, η οποία ονομάστηκε «επιχείρηση εκκένωσης της κατάληψης», προφανώς για να αξιοποιηθεί πολιτικά, όχι τόσο από τον Δήμο Αθήνας, αλλά απο το υπουργείο προστασίας του πολίτη κυρίως, το οποίο φαίνεται ότι εναγωνίως ψάχνει για «καταλήψεις» προκειμένου να τις ανακαταλάβει. Και όταν δεν βρίσκει τέτοιες, τις δημιουργεί «χάριν του κοινού του και των πολιτικών προϊσταμένων του».

Την παραπάνω «επιχείρηση ανακατάληψης», ακολούθησε η επιχείρηση καθαρισμού από συνεργεία του Δήμου. Πράγματι ο χώρος σήμερα μοιάζει διαφορετικός. Πιο καθαρός, πιο ήσυχος. Η περίφραξη έχει αποκατασταθεί. Η αποκατάσταση της περίφραξης κράτησε βέβαια για 4 μέρες μόνο, όπως ήταν φυσικό. Σε λίγο καιρό θα γίνει πάλι, το κτίριο και ο περιβάλλων χώρος του, όπως ήταν πριν την περιβόητη ανακατάληψη.

Οι Σεπολιώτες βέβαια δεν θέλουν τον χώρο καθαρό και περιφραγμένο. Τον θέλουν ανοικτό και αξιοποιημένο. Ώστε να μπορούν να τον επισκέπτονται. να μπορούν να είναι εκεί. Αυτή είναι και η μόνη λύση για την οριστική αντιμετώπιση του προβλήματος. Λύση που πρέπει να προχωρήσει σύντομα.