Ασφάλεια στην πόλη και παντού φως, γιατί το φως είναι ζωή! Αυτά τα εξαιρετικά λόγια επαναλαμβάνει διαρκώς ο δήμαρχος Αθηναίων κ. Μπακογιάννης σε κάθε μία από τις πολυάριθμες συνεντεύξεις που δίνει κάθε βδομάδα...
Υπάρχει και ένα ρητό που λένε στο χωριό μου :) Βλέπε μακρύτερα, μίλα λιγότερο και δούλευε περισσότερο. Μεγάλη γλώσσα έχει πράγματι ο δήμαρχος, πόσο μακριά βλέπει δεν ξέρω, αλλά σίγουρα μας δουλεύει πολύ.
Πέρασα χθες από το ΑΤΛΑΣ, το λεγόμενο αθλητικό κέντρο του ΟΠΑΝΔΑ.
Αυτοκίνητα παρκαρισμένα, αυτοκίνητα που πήγαιναν κι ερχόντουσαν, μηχανάκια που έκοβαν βόλτες κι άλλα παρκαρισμένα κι αυτά. Και μην ακούσω, ότι φταίνε αυτοί που έκαναν την καραμπινάτη παράβαση να κυκλοφορούν μέσα σε αθλητικό κέντρο και περί «δεν έχουμε παιδεία ως λαός» και τρίχες κατσαρές. Αυτά μπορούν να τα λένε, μόνο όσοι δεν θέλουν να διορθωθεί κάτι και δεν θέλουν να επιρρίπτουν ευθύνες εκεί που πρέπει.
Μόλις νύχτωσε, το απόλυτο σκοτάδι επικράτησε στο «ο θεός να το κάνει αθλητικό κέντρο». Μόνο δύο προβολείς στα γηπεδάκια, από τους τέσσερις που υπάρχουν, άναβαν. Όλος ο υπόλοιπος χώρος βρίσκονταν σε πηχτό σκοτάδι.
Απ' όσα μου είπαν γείτονες που μένουν εκεί, αυτή η κατάσταση επικρατεί 4-5 μήνες τώρα!
Ειδοποίησα την αστυνομία και την δημοτική αστυνομία, σχετικά με το επείγον του πράγματος, ότι κυκλοφορούν αυτοκίνητα εκεί που παίζουν παιδιά, μέσα σε δημοτικό αθλητικό κέντρο. Για μιάμιση περίπου ώρα που παρέμεινα εκεί, δεν εμφανίστηκε κανείς. Όταν έφυγαν τα παιδιά, έφυγα κι εγώ.
Και οι δύο πόρτες του αθλητικού κέντρου, είναι ορθάνοιχτες. Ακόμα και φορτηγό μπορεί να μπει μέσα το βράδυ να ξεφορτώσει μπάζα. Ξέρω, δίνω ιδέες...
Δεν τολμάω να σκεφτώ τι μπορεί να γίνεται εκεί την νύχτα πάντως. Για να μπει κάποιος από την μία είσοδο και να βγει από την άλλη μόνος του, χρειάζεται σίγουρα πολύ θάρρος. Χωρίς να βάλω στα ζητούμενα και κάποιον που θέλει να πάει προς Δαμβέργη.
Δεν ξέρω, με πιάνει απελπισία. Από την ανικατότητα, την αδιαφορία, την υποκρισία των θεατρικών μονόλογων της δημοτικής αρχής. Με πιάνει απελπισία, όταν ακούω από γείτονες: ο Μπακογιάννης είναι ο καλύτερος δήμαρχος που πέρασε από την Αθήνα. Αν ρωτήσεις γιατί, θα σου απαντήσουν: Αυτός τουλάχιστον καθαρίζει. Αυτός, όχι η υπηρεσία καθαρισμού του Δήμου, που επειδή είναι κι αυτή υποστελεχωμένη, μαζεύονται όλοι μαζί, κάποιες Κυριακές και καθαρίζουν πλατείες και κεντρικούς δρόμους για να κάνουν εντύπωση. Τις καθημερινές στις γειτονιές, τι γίνεται όμως;
Προχθές γράψανε αρκετοί γείτονες, στην ομάδα Σεπόλια City στο facebook, ότι για μερικές μέρες αρκετοί δρόμοι της περιοχής, ήταν κι αυτοί στο σκοτάδι. Μα τι έγινε; δεν μπήκε ο νέος led φωτισμός εκεί. Σε έναν από τους σκοτεινούς δρόμους, μου είπαν ότι ναι, είχαν μπει νέα φώτα. Και καλά, δεν υπάρχει κεντρικό σύστημα ελέγχου του φωτισμού, όπως είπε ο δήμαρχος, που θα βλέπουν από το κέντρο ελέγχου ποιά φώτα είναι σβηστά και θα τα ανάβουν πατώντας ένα κουμπάκι; Πόσα παραμύθια πρέπει να ακούσουμε για να κοιμηθούμε τελείως;
Και καλά την υπηρεσία ηλεκτρολογικού του Δήμου την διαλύσαμε μέσω της υποστελέχωσης και δώσαμε όλα τα έργα σε ιδιώτες. Την δημοτική αστυνομία τι την κάναμε; Μόνο για κλήσεις την έχουμε; Ως μηχανισμό εσόδων του Δήμου την χρησιμοποιούμε αποκλειστικά; Που είναι η αναβάθμισή της; Αν δεν μπορεί να προστατέψει ένα αθλητικό κέντρο από την παραβατικότητα, τι την χρειαζόμαστε; Λόγια, λόγια, λόγια.
Και ο ΟΠΑΝΔΑ; Η κυρία Αραμπατζή δεν έχει ευθύνες για τα χάλια του αθλητικού κέντρου που διαχειρίζεται; Δεν μπορεί να σκεφτεί ότι το να μπούν προστατευτικά συστήματα στις εισόδους είναι απαραίτητο προληπτικό μέτρο για να μην το κάνουμε, εμείς οι χωρίς παιδεία, πάρκινγκ, το αθλητικό της κέντρο; Προφανώς, δεν χρειάζεται πολύ μυαλό για κάτι τέτοιο.
Ενδιαφέρον για τα σωστά πράγματα χρειάζεται, επινοητικότητα, συζήτηση με τους κατοίκους και αγάπη πραγματική για την πόλη.