sepolia logo

Αρκετοί γείτονες καταγγέλουν την απαράδεκτη κατάσταση που υπάρχει με μια μάντρα στην οδό Καλαμά (φωτό), πάνω από την Αυλώνος, λίγο πριν την είσοδο των σχολείων!

Αυτή η μάντρα συγκρατεί έναν όγκο χωμάτων, που συνεχώς απειλεί να την γκρεμίσει και να απλωθεί στον δρόμο. Εύκολα μπορεί να γίνει κάτι τέτοιο με μια γερή νεροποντή. Στο παρελθόν ο Δήμος (?) έχει τοποθετήσει κάποια υποστηλώματα,

Βέβαια δεν είναι μόνο η επικινδυνότητα αλλά και η βρωμιά που προκαλείται από αυτόν τον υπερυψωμένο όγκο χωμάτων, ο οποίος είναι γεμάτος χόρτα, άλλοτε ζωντανά και άλλοτε ξεραμένα, και φυσικά σκουπίδια.

Δείτε την ανάρτηση της γειτόνισσας, που σχεδόν μόνη παλεύει για το ζήτημα:

«Μετα απο σχεδόν τρία χρονια που παλεύω για αυτο το χάλι στην Καλαμά και ύστερα απο πολλές πιέσεις,τον Ιούνιο μίλησα απο το γραφείο δημάρχου με άτομο (εχω το όνομα του και μένει στη γειτονιά μας) με διαβεβαίωσε πως η μάντρα θα γκρεμιστεί στη χειρότερη μεχρι να αρχίσει η σχολική χρονιά.Αφου λοιπόν πέρασε και ο μίσος Αύγουστος,άρχισα να τους παίρνω τηλέφωνα,ναι να ρωτήσω τον αρμόδιο αντιδήμαρχο,ναι να ρωτήσω τον άλλον και γενικά άρχισαν να αποφεύγουν τα τηλεφωνήματα μου.Σημερα επιτέλους επικοινώνησα με το συγκεκριμένο άτομο και ρώτησα γιατί τόση κοροϊδία.θα πρεπει να πέσει σε άνθρωπο για να κάνετε επιτελους κατι?Αν ειναι να παω εγω!Η ανθρώπινη ζωή καμια αξία δεν εχει για σας?Εν ολίγοις μου είπε τωρα σε τρεις μήνες το πολυ θα γκρεμιστεί..Και εγω ρωτάω θελει ή δεν θελει εισαγγελική παρέμβαση που εκτος το οτι θα πέσει εχει γίνει μια υγειονομική βόμβα,που ο κάθε άστεγος αφοδεύει και ο κάθε κάτοικος πετάει οτι δεν θελει να φανεί στα σκουπιδια Συγγνώμη για το σεντόνι αλλα ειναι η αγανάκτηση μου τόση πια!!,»

Ένας ακόμα έγραψε:

«Περισσότερο κόστισαν οι στύλοι που έβαλαν πάρα να έχτιζαν καινούργιο τοίχο και περνάνε καθημερινά παιδακια απο εκεί για το σχολείο .Μήπως πρέπει με τίποτα κασμαδες να πάμε οι Σεπολιωτες να το ρίξουμε ?Έλεος ποια»

 

Τι σκοπεύει να κάνει άραγε ο Δήμος Αθηναίων γι αυτό το ζήτημα; Απασχολεί κάποια αρμόδια υπηρεσία ή περιμένουμε να συμβεί πρώτα κάποιο κακό και μετά να αναζητήσουμε ευθύνες;