Από το μακρινό 1958 ανασύραμε μια επιστολή του εξωραϊστικού συλλόγου Κολοκυνθούς προς τον υπουργό οικισμού (υπήρχε και τέτοιος τότε), με την οποία ζητεί την ένταξη της περιοχής των Σεπολίων και της Κολοκυνθούς στο σχέδιο πόλεως.
Σημαντικότερο ίσως από αυτο το ίδιο το αίτημα είναι η περιγραφή της ζωής των κατοίκων αυτών των περιοχών, την οποία κάνει ο πρόεδρος του εξωραϊστικού συλλόγου.
«Εις την περιοχήν αυτήν έχει οικοδομηθεί μία ολόκληρη συνοικία στην οποία ζούν χιλιάδες άνθρωποι. Οι άνθρωποι αυτοί έχουν βεβαίως στέγην, αλλά, ως γνωστόν, διά ανθρωπίνην ζωήν δεν είναι το μόνον απαραίτητον.
Δεν υπάρχουν δρόμοι. Τον χειμώνα η λάσπη φθάνει μέχρι το γόνατο και εκτός από τους ταλαιπώρους κατοίκους κανείς δεν πλησιάζει την συνοικίαν ούτε και ο νερουλάς.
Τον χειμώνα στερούμεθα και το νερό. Το καλοκαίρι μας πνίγει η σκόνη. Δικαίωμα να προσθέσουμε ένα δωμάτιο δεν έχομεν.
Συνεπεία τούτου είναι ότι πολλαί οικογένειαι αποτελούμεναι από 7-8 άτομα συνωθούνται εις ένα μοναδικόν δωμάτιον».
Από την εφημερίδα «Ελευθερία» της 3-12-1958-σελ. 4η
Συνοδευτικό θα λέγαμε του παραπάνω αποσπάσματος, είναι και μία αγγελία στην εφημερίδα «ΕΜΠΡΟΣ», στο φύλλο της 4ης Μαΐου του 1957, με την οποία διαφημίζεται η πώληση οικοπέδων «εις εξαιρετικάς τιμάς, επί της λεωφόρου Δυρραχίου».
Εκτός σχεδίου οικόπεδα, σε εξαιρετικές τιμές, για τους προνοητικούς εκείνης της εποχής!
Comments (0)
Comments powered by CComment