Τον Κηφισό ποταμό στην γειτονιά μας δεν τον βλέπουμε πιά. Έγινε εθνική οδός.
Πως θάταν όμως τα πράγματα αν συνέχιζε να υπάρχει σαν ποτάμι;
Αν η Αθήνα δεν συνέχιζε να αναπτύσσεται σαν ανθρωποκτόνος πόλη και αγκάλιαζε το φυσικό της περιβάλλον;
Εννοείται ότι μέχρι να σκεπαστεί ένα μεγάλο τμήμα του Κηφισού, το 1996, τα πράγματα δεν ήταν καλύτερα για τους κατοίκους των γύρω περιοχών. Βρώμα και δυσωδία πήγαζαν από το ποτάμι. Σε χώρο απορριμάτων και πετάματος μπάζων είχε μεταλλαχθεί. Αλλά αυτό δεν σημαίνει ότι ίδια θα ήταν αναγκαστικά και η οριστική κατάληξή του. Εδώ με μία εγκατάσταση βιολογικού καθαρισμού, που και σωστά δεν λειτουργεί και υπολειτουργεί και όλοι μας διαπιστώσαμε πόσο έχουν καθαρίσει οι κοντινές στην Αθήνα θάλασσες.
Όλα είναι θέμα πολιτικής βούλησης.
Ακόμα και το να ξαναγίνει ο Κηφισός ένα ποτάμι που διασχίζει την πόλη μας, με πάρκα γύρω του, με χώρους άθλησης και ψυχαγωγίας, μιά όαση για μας, τους κατοίκους των παραποτάμιων περιοχών, αλλά και για όλους τους Αθηναίους.
sepolia.net
