Με αφορμή την ολοκλήρωση της διεξαγωγής του διαγωνισμού για τις τηλεοπτικές άδειες, διαβάζουμε και ακούμε καθημερινά, διάφορα αστεία και τραγικά που σχετίζονται με το χτύπημα της διαπλοκής.
Οι ηλίθιοι της από δω πλευράς θεωρούν χτύπημα της διαπλοκής το ότι δεν πήρε άδεια το ΜΕΓΚΑ.
Και οι ηλίθιοι της από κει πλευράς έχουν ξεκινήσει μια διατεταγμένη επίθεση στην κυβέρνηση, σχετικά με το αποτέλεσμα του διαγωνισμού. Επαναλαμβάνουν μονότονα το ίδιο τροπάρι.
Το τροπάρι ακούγεται από διάφορες προσωπικότητες στα κανάλια που παίζουν σήμερα, γράφεται στις εφημερίδες, αλλά κυρίως διαχέεται στο διαδίκτυο.
Αποτελεί αντικείμενου χλευασμού στο διαδίκτυο «το χτύπημα της διαπλοκής», με πρωταγωνιστές γνωστούς και άγνωστους εξυπνάκηδες που είτε εκτελούν υπηρεσία είτε ενεργούν από βλακεία και άγνοια.
Λένε λοιπόν: Πήραν τις άδειες οι Μαρινάκης και Καλογρίτσας, δεν πήραν άδειες ΣΤΑΡ, ΑΛΦΑ και ΜΕΓΚΑ και λέτε ότι έτσι χτυπήσατε την διαπλοκή; μα αυτοί που πήραν τις άδειες είναι περισσότερο διαπλεκόμενοι από τους παλιούς!
Τα μεταφράζω εγώ ευγενικά, δεν γράφονται ούτε λέγονται ακριβώς έτσι.
Αυτοί που διατυπώνουν τέτοιες απόψεις είτε δεν ξέρουν τι σημαίνει διαπλοκή, είτε κάνουν πως δεν ξέρουν. Είτε δεν καταλαβαίνουν τι ακριβώς έγινε, είτε κάνουν ότι δεν καταλαβαίνουν.
Αυτό που έκανε με ευθύνη της η κυβέρνηση και με βάση τον νόμο που ψηφίστηκε στην βουλή, ήταν ακριβώς η διαδικασία του διαγωνισμού. Για την οποία κανείς μέχρι τώρα δεν βρέθηκε να πει ότι ήταν διαβλητή. Ότι υπήρξε επέμβαση με τον ένα ή άλλο τρόπο παραγόντων της κυβέρνησης στο αποτέλεσμά της. Το ότι πραγματοποιήθηκε επομένως μιά αδιάβλητη διαδικασία, αυτό ήταν ακριβώς το χτύπημα της διαπλοκής. Γιατί η διαπλοκή ακριβώς εκεί στηρίζεται. Στην έλλειψη σαφών κανόνων και διαδικασιών, στην έλλειψη αποτελεσματικού ελέγχου όσων υπάρχουν, στην έλλειψη διαφάνειας και ισονομίας.
Το ότι σταμάτησε να υπάρχει το καθεστώς της προσωρινής, χωρίς όρους και κανόνες, αδειοδότησης των τηλεοπτικών σταθμών, αυτό ήταν κτύπημα της διαπλοκής.
Εϊχε η διαδικασία προβλήματα ή μπορούσε να γίνει καλύτερη και καλύτερα; Δεν είμαι ειδικός αλλά καθόλου δεν αμφιβάλλω. Ανεξάρτητα όμως από αυτό, ήταν μιά καθαρή και σαφής διαδικασία που εφαρμόστηκε κατά γράμμα.
Αν αυτη η διαδικασία επεκταθεί και σε άλλους τομείς. Π.χ. στους μειοδοτικούς διαγωνισμούς για δημόσια έργα (όταν κάποια στιγμή αρχίζουν να γίνονται και αυτά), στους διαγωνισμούς για προμήθειες κρατικών οργανισμών, νοσοκομείων, δικαστηρίων κλπ τότε το κτύπημα της διαπλοκής θα είναι σημαντικότερο. Γιατί μόνο έτσι μπορεί να κοπούν τα στηρίγματά της και οι δίοδοι που βρίσκει για να περνάει στην κοινωνία.
Διαφθορά θα υπάρχει όσο θα υπάρχουν διεφθαρμένοι άνθρωποι. Δηλαδή πάντα. Το ζήτημα είναι να κλείνεις πόρτες και παράθυρα για να μην της επιτρέπεις να γίνεται η κυρίαρχη κατάσταση.
Όπως κυρίαρχη κατάσταση ήταν όλα τα προηγούμενα χρόνια. Ο καναλάρχης που λειτουργούσε ελέω κυβερνητικής ανομίας, θεωρούσε καθήκον του να υποστηρίζει την κυβέρνηση που έκανε τα στραβά μάτια για να κερδίζει αυτός εκατομμύρια. Η κυβέρνηση θεωρούσε καθήκον της να τον βοηθά να κερδίζει ένα διαγωνισμό για την κατασκευή ενός εθνικού δρόμου. Κι αυτός θεωρούσε καθήκον του να βοηθάει κάποια κυβερνητικά στελέχη να αποκαταστήσουν τα παιδιά τους. Κι αυτά τα κυβερνητικά στελέχη θεωρούσαν καθήκον τους να βοηθούν τον αδελφό του εργολάβου - καναλάρχη - προμηθευτή να πουλάει κωλόχαρτο στο νοσοκομείο που κάποιος θείος τους ήταν πρόεδρος...
Γι όλα αυτά που μπορεί να χάσουν, είναι που έχει πιάσει πρεμούρα και ιερή αγανάκτηση αρκετά στελέχη της μείζονος και όχι μόνο αντιπολίτευσης. Τρέμουν στην ιδέα ότι ο «θεσμός» των αδιάβλητων διαγωνισμών μπορεί να κυριαρχήσει.
Και μετά τι θα κάνουν τα παλλικάρια; πως θα πουλάνε την πραμάτεια τους; τι; θα μπαίνουν στην ουρά; με την πλέμπα;