Δεν μπορεί να υπάρχει κάτοικος της περιοχής, που να μην χαίρεται για το γεγονός, ότι η παιδική χαρά στα Θυμαράκια ξαναλειτουργεί με προδιαγραφές ασφαλείας και πιστοποιημένη.
Η ανακαινισμένη παιδική χαρά απευθύνεται σε παιδιά βρεφικής, νηπιακής και προσχολικής ηλικίας και είναι προσβάσιμη σε ΑμεΑ. Σϋμφωνα με το δελτίο τύπου του Δήμου Αθηναίων, στο χώρο έχουν τοποθετηθεί «μια καινούργια διθέσια μεταλλική κούνια με καθίσματα νηπίων, μια περιστρεφόμενη «λεκάνη» τύπου «ινδιάνικη σκηνή», μια μεταλλική πολυλειτουργική τραμπάλα πολλών θέσεων, καθώς και μια θεματική σύνθεση με δύο πύργους, δύο τσουλήθρες και κατασκευή αναρρίχησης.
Η γενική διαμόρφωση, ο εξοπλισμός της παιδικής χαράς και οι επιφάνειες πτώσης από τεχνητά υλικά (χυτό ελαστικό δάπεδο) παρέχουν ασφάλεια, αποτρέποντας τον κίνδυνο τραυματισμών. Ο χώρος είναι διαμορφωμένος με μεταλλική περίφραξη εξασφαλίζοντας την οριοθέτηση, ενώ είναι προσβάσιμος σε οχήματα έκτακτης ανάγκης, από τις οδούς που τον περιβάλλουν».
Όλα καλά λοιπόν. Όλα καλά;
Το πρώτο ερώτημα που αμέσως έρχεται στο μυαλό είναι, γιατί χρειάστηκαν τέσσερα χρόνια αυτής της δημοτικής αρχής, για να πραγματοποιηθεί αυτό το «τιτάνιο» έργο; Να θυμίσουμε ότι αυτή η παιδική χαρά είχε κλείσει από το 2016, ξανάνοιξε τον Δεκέμβριο του 2017, υποτίθεται πιο ασφαλής και σύγχρονη και μπήκε σε πρόγραμμα ανάπλασης το 2021. Λειτούργησε πριν λίγες μέρες. Να πανηγυρίζουμε λοιπόν;
Το δεύτερο ερώτημα είναι πόσες παιδικές χαρές υπήρχαν πριν κάποια χρόνια στο 4ο διαμέρισμα και πόσες υπάρχουν σήμερα; Π.χ. στα Σεπόλια υπάρχει μία μόνο παιδική χαρά, αυτή δίπλα στο γήπεδο του Τρίτωνα.
Παιδότοποι όμως, που σε αυτούς πληρώνουν οι γονείς για την ψυχαγωγία των παιδιών τους, υπάρχουν αρκετοί και προβλέπουμε, ότι αν συνεχιστεί η ίδια πολιτική από τον Δήμο, θα γίνουν περισσότεροι.