O William Gell ήταν ένα περιηγητής που κατέγραφε τις πληροφορίες από τις περιηγήσεις του και εξέδιδε κάποια βιβλία με αυτές. Φανταστείτε τα σαν ταξιδιωτικούς οδηγούς της εποχής, αλλά πάρτε υπόψιν σας ότι δεν είχαν εικόνες(!) αλλά μόνο περιγραφές και απεικονίσεις των διαδρομών του επάνω σε χάρτες.
Σε ένα από αυτά που εξέδωσε το 1819 αναφέρεται σε 100 διαδρομές που έκανε στην Αττική, στην Βοιωτία, στην Λοκρίδα, στην Φωκίδα και σε μικρό μέρος της Θεσσαλίας. Το βιβλίο ονομάζεται «Το δρομολόγιο της Ελλάδος».
Στις διαδρομές που περιγράφει συμπεριλαμβάνεται και μία διαδρομή από την Αθήνα στην Χασιά. Στην αρχή αυτής της περιήγησης ο Gell πέρασε και από την περιοχή που σήμερα βρίσκονται τα Σεπόλια και που τότε πάλι Σεπόλια ονομάζονταν.
Διαβάστε λοιπόν τι είδε ο Gell σε αυτήν διαδρομή.
Ας προσπαθήσουμε να το μεταφράσουμε, με τα αγγλικά μας που είναι φροντιστηριακού επιπέδου! (δεκτές εκ των προτέρων οι όποιες διορθώσεις).
-Πηγαίνοντας πρός τον Βορρά, αφού εγκαταλείψαμε την πύλη της πόλης (των Αθηνών προφανός)
-Ένα από τα υψώματα, κοντά στο οποίο βρίσκονταν ο δήμος ή το χωριό του Κολωνού. Ο Θουκυδίδης γράφει ότι το ιερό του Ποσειδώνα ήταν σε απόσταση 10 σταδίων (στάδιο: μονάδα μέτρησης μήκους στην Αρχαία Ελλάδα) από την πόλη. Ο Κικέρωνας ισχυρίζεται ότι ο Κολωνός ήταν κοντά στον δρόμο προς την Ακαδημία, όταν κάποιος εξέρχεται από την πύλη Δίπυλον.
-Ένας ακόμη λόφος και ένα παρεκκλήσι. Στο νότιο άκρο του βράχου μπορούν να γίνουν αντιληπτά τα απομεινάρια της τοποθεσίας του ναού των Ερινύων.
-Το παρεκκλήσι του Αγίου Μελετίου, διασχίζοντας τον δρόμο από τα Σεπόλια προς τα Πατήσια. Η πεδιάδα είναι γεμάτη ελαιόδεντρα. Η Ακαδημία υποτίθεται ότι βρίσκονταν προς την κατεύθυνση των Σεπολίων.
-Κήποι
-Κήποι και τρεχούμενο νερό
-Πολλοί κήποι και εξοχικές κατοικίες
-Διασχίζοντας τον Κηφισό από μια γέφυρα. Το ρεύμα εδώ είναι δυνατό αν και αμέσως μετά εξαντλείται από τα αμέτρητα κανάλια που έχουν σχηματιστεί για την άρδευση των κήπων και των ελαιώνων.