Αμέσως μετά την ολοκλήρωση των προεδρικών εκλογών στις ΗΠΑ και την ανάδειξη του Ντοναλντ Τράμπ ως επόμενου προέδρου της υπερδύναμης υπήρξε ένα παγκόσμιο σοκ. Πολύ γρήγορα όμως οι κυβερνήσεις και οι πολιτικοί αναλυτές άρχισαν να προσαρμόζονται στην νέα πραγματικότητα.
Καραμέλα στα χείλη όλων έγινε το εξής επιχείρημα, το οποίο είναι και πολύ κοντά στην αλήθεια κατά την γνώμη μας.
Η αμερικάνικη πολιτική στηρίζεται σε τέτοιο ισχυρό σύστημα θεσμών που δεν φαίνεται καθόλου πιθανή η ανατροπή της στα βασικά της σημεία. Μπορεί ο Τράμπ να έλεγε ότι έλεγε πριν εκλεγεί, τώρα όμως που έγινε πρόεδρος, είναι υποχρεωμένος να εφαρμόσει την σταθερή αμερικανική πολιτική και προς το εσωτερικό αλλά κυρίως προς το εξωτερικό της χώρας.
Οι ίδιοι βέβαια που λένε τα παραπάνω δεν φαίνεται να τα συμμερίζονται και για την περίπτωση Ομπάμα. Οι έλληνες μάλιστα όψιμοι υποστηρικτές του Ομπάμα παρουσιάζονται ενθουσιασμένοι με τον απερχόμενο πρόεδρο των ΗΠΑ και τα όσα κατάφερε στο επίπεδο της κοινωνικής πολιτικής και της οικονομίας στο εσωτερικό των ΗΠΑ αλλά και στην εξωτερική πολιτική. Και σαν βασικό επιχείρημα για το τελευταίο επικαλούνται την μερική αποκατάσταση των σχέσεων ΗΠΑ - Κούβας.
Ο Ομπάμα λοιπόν, μόνο και μόνο γιατί επισκέπτεται την χώρα μας, παίρνει συγχωροχάρτι, ως πρόεδρος των ΗΠΑ, για όλα τα εγκλήματα της ενιαίας, αδιαίρετης και με ζηλευτή συνέχεια εφαρμοζόμενης αμερικανικής πολιτικής.
Αυτής της πολιτικής που πραγματοποίησε την επέμβαση στο Αφγανιστάν, τον διαμελισμό και τον εμφύλιο στην πρώην Γιουγκοσλαβία, τον πόλεμο στο Ιράκ, την ενδυνάμωση του ISIS μέχρι που αυτός έγινε η απειλή Νο1 για την δύση, για να θυμηθούμε τις πιό σημαντικές μόνο θηριωδίες της αμερικάνικης εξωτερικής πολιτικής τα τελευταία χρόνια.
Αντιλαμβανόμαστε το δέος του Τσίπρα που τρώει στο ίδιο τραπέζι με τον πρόεδρο της υπ' αριθμόν ένα δύναμης στον κόσμο. Αντιλαμβανόμαστε ότι η χώρα μας είναι πιθανόν να έχει κάποια κέρδη στην παγκόσμια σκακιέρα αν έχει καλές σχέσεις με έναν σημαντικό παράγοντα της μοναδικής πλέον υπερδύναμης.
Αυτό όμως που δεν αντιλαμβανόμαστε είναι ότι πρέπει στην συνείδησή μας να αθωώσουμε τον Ομπάμα για την πολιτική των ΗΠΑ και να τον βαφτίσουμε "καλό και αγαθό" φίλο της χώρας μας. Τα πράγματα είναι απλά. Αυτός έχει τους λόγους του που επισκέφθηκε την Ελλάδα και εμείς έχουμε τους λόγους μας που τον καλοδεχτήκαμε. Πάντως "καλός κ' αγαθός" δεν είναι.
