Διαβάζω όλες αυτές τις μέρες για τα ατύχημα(;) στην Αίγινα, για το ποιός φταίει και γιατί, για τα μέτρα που δεν ελήφθησαν ή θα ληφθούν και άλλα παρόμοια.
Κι αναρωτιέμαι αν όλοι μας ζούμε στην ίδια χώρα.
Αν ζούμε στην χώρα που όλοι μας θα έπρεπε να διαπιστώνουμε καθημερινά ότι εξακολουθεί να βασιλεύει το σύστημα της χαμηλού επιπέδου διαφθοράς.
Δεν είναι μόνο οι μίζες των ανώτερων και ανώτατων κρατικών υπαλλήλων που θα έπρεπε να μας απασχολούν.
Σύμφωνοι εκεί είναι τα πολλά λεφτά.
Όμως το αρρωστημένο περιβάλλον, που εκτρέφει την διαφθορά, δημιουργείται και από την μιζούλα, το λαδάκι που ρίχνουμε για να κινηθεί υποτίθεται ενίοτε η κρατική μηχανή. Δημιουργείται από την διαφθορά των συνειδήσεων όλων μας, που μαθαίνουμε να ζούμε και να κινούμαστε μιά χαρά σε αυτό περιβάλλον.
Και για να το ξεκαθαρίσουμε.
Δεν μας ενδιαφέρει τόσο η συγκεκριμένη υπόθεση, χωρίς να μας είναι αδιάφορη εννοείται. Δεν μας ενδιαφέρει, το ποιός οδηγούσε το ταχύπλοο, το αν το τουριστικό σκάφος είχε περιθώρια ελιγμών, αν το ταχύπλοο πήγαινε λιγότερο ή περισσότερο γρήγορα κλπ. Αυτά θα τα ψάξει η δικαιοσύνη.
Μας ανδιαφέρει όμως όλη η συζήτηση που γίνεται για το δίπλωμα και την ικανότητα οδήγησης ταχύπλοου του 77χρονου. Για το πιστοποιητικό ικανότητας που πήρε από κάποιο γιατρό. Μας ενδιαφέρει αυτό γιατί ξέρουμε καλά, ότι αύριο μπορεί να μην είναι ταχύπλοο, αλλά ένα αυτοκίνητο που θα καρφωθεί κάπου με μεγάλη ταχύτητα, προκαλώντας πόνο και δυστυχία. Και μπορεί οδηγός του να είναι ένας 85χρονος με προβλήματα όρασης και δύο εγκεφαλικά στην καμπούρα του, που χωρίς να τον εξετάσει κάποιος γιατρός, πήρε ως δια μαγείας το πιστοποιητικό για την ανανέωση της αδείας του, που εξέδωσε κάποιος «γιατρός».
Θα φταίει ο γιατρός, θα φταίει η νοσοκόμα του, θα φταίνε οι συγγενείς του 85χρονου που τον άφηναν να οδηγεί, θα φταίει ο μεσάζοντας - διεκπεραιωτής, θα φταίει ο υπάλληλος της διεύθυνσης συγκοινωνιών, αλλά πρωτίστως θα φταίει το κράτος, που δεν ελέγχει όλα αυτά τα κυκλώματα. Αλλά θα φταίμε και όλοι μας που τα ανεχόμαστε και πολλές φορές τα υποθάλπουμε.
Ποιός έχει ασχοληθεί με την έκδοση ενός διπλώματος οδήγησης και δεν έχει ακούσει την έκφραση «κοστίζει 300 ευρώ και 400 περασμένο σίγουρα". Το ξέρουμε; Αν δεν το ξέρουμε, ζούμε σε άλλη χώρα. Αν το ξέρουμε και το εκμεταλλευόμαστε είμαστε συνένοχοι. Αν το ξέρουμε και δεν το καταγγέλλουμε, πάλι συνένοχοι είμαστε αλλά σε μικρότερο βαθμό ευθύνης.
Ζούμε σε μιά κοινωνία που η διαφθορά κυριαρχεί σε όλα τα επίπεδα. Όσο την εκμεταλλευόμαστε, ο καθένας για λογαριασμό του, τότε όλα πάνε καλά και όλοι είμαστε ευχαριστημένοι. Αν το σύστημα διαφθοράς μας αδικήσει προσωπικά, ξεσπαθώνουμε και κατακεραυνώνουμε. Αλλά κανείς μας, δεν μπορεί να πει ότι δεν ήξερε και δεν έφταιξε, έστω και στο ελάχιστο.
Άκουσα προχθές από αξιόπιστη πηγή, ότι η πράσινη original άδεια κυκλοφορίας αυτοκινήτων, που έχει έλλειψη στις διευθύνσεις συγκοινωνιών και αντ' αυτής δίνουν μιά εκτύπωση σε λευκό χαρτί, κοστίζει από 20 έως 50 ευρώ, όπου σε πιάσουν. Ακόμα και την έλλειψη, είδος προς εκμετάλλευση την κάναμε.
Μας ενδιαφέρει επίσης η όλη συζήτηση που γίνεται για τον ακριβή προσδιορισμό του αριθμού των θυμάτων στην Αίγινα. Μας ενδιαφέρει αν είχαν κοπεί 24 εισιτήρια για την επιβίβαση στο τουριστικό σκάφος. Ψάχνανε επί μέρες για επιπλέον θύματα, καλού κακού, γιατί κανείς δεν ήξερε μάλλον, πόσοι ακριβώς είχαν επιβιβαστεί στο τουριστικό καΐκι. Πόσοι από μας έχουμε απαιτήσει από τους μεροκαματιάρηδες καΐκτζήδες να μας κόψουν εισιτήριο; Πόσοι από μας το έχουμε κάνει, ειδικά σε περιόδους διακοπών που είμαστε πιό χαλαροί; Εντάξει ρε παλικάρια, δεν είναι εκεί το χρήμα και δεν θα σωθεί το κράτος από αυτά. Αλλά είναι θέμα ασφάλειας. Το πόσοι επιβιβάζονται σε ένα σκάφος, αν είναι υπεράριθμοι ή όχι σε σχέση με τι δυνατότητες του σκάφους και το για πόσους ψάχνουμε αν, ώ μη γένοιτο, συμβεί κάποιο ατύχημα. Εϊναι πρωτίστως θέμα ασφάλειας. Αλλά, όλοι μας σφυρίζουμε αδιάφορα.
Μας ενδιαφέρει επίσης όλη η συζήτηση που γίνεται για τα σκάφη που κινούνται κοντά στις ακτές.
Τώρα που και η κουτσή Μαρία (sorry Μαρία) έγινε καπετάνιος, το φαινόμενο έχει καταντήσει αρρωστημένο. Όπου βρίσκει ο καθένας γλύστρα πάει και ρίχνει το σκάφος του. Κι ανάμεσα σε λουόμενους. Και μετά το βάζει μπροστά με full την μηχανή, για να εντυπωσιάσει την ξανθιά που μαυρίζει στην πρώτη ξαπλώστρα. Όταν αυτός ο «καπετάνιος» κόψει κάνα πόδι λουόμενου, θα ψάχνουμε όλοι μαζί για ευθύνες. Ξεχνάμε τις δικές μας, αλλά κι ενός παντελώς αδιάφορου και ανύπαρκτου λιμενικού, που υποτίθεται έχει την ευθύνη γι αυτά, αλλά απουσιάζει από κεί που θα έπρεπε να κάνει αισθητή την παρουσία του. Αλλά και τα jet ski, τα μηχανάκια της θάλασσας. Πόσο επικίνδυνα και τι ηχητική ρύπανση περιβάλλοντος! Πόσοι απο μας τα βλέπουμε να επιταχύνουν μετά τα 300 μέτρα από τους λουόμενους, όπως ορίζει ο νόμος;
Ο τίτλος μπορεί και να είναι παραπλανητικός. Δεν είμαστε όλοι συνένοχοι στον ίδιο βαθμό. Δεν έχουμε όλοι την ίδια ευθύνη. Αλλά όλοι μας ξέρουμε και δεν μιλάμε. Ειδικά, σήμερα, που το ανώτερο κράτος, δεν φαίνεται διατεθειμένο να καλύπτει καταστάσεις, είναι ανεπίτρεπτο να μην μιλάμε.
Comments powered by CComment