Ο Δήμος Αθηναίων χρειάζεται να ξεκινήσει τώρα τον σχεδιασμό για δέσμευση χώρων και το πρόγραμμα ανέγερσης νέων νηπιαγωγείων.
Με τον Ν. 4521/2018 η κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ ικανοποίησε ένα χρόνιο αίτημα γονέων και εκπαιδευτικών αφού καθιέρωσε την υποχρεωτική εκπαίδευση των προνηπίων, δηλαδή παιδιών από 4 ετών, σε δημόσια νηπιαγωγεία και, φυσικ,ά κανείς τότε δεν φαντάστηκε τη λειτουργία των νηπιαγωγείων σε container.
Φορέας υλοποίησης αρμόδιος για τις υποδομές των σχολικών μονάδων είναι ο εκάστοτε δήμος. Ορισμένοι δήμοι ανταποκρίθηκαν και πέρασαν άμεσα στην εφαρμογή, άλλοι ανασκουμπώθηκαν και βρήκαν λύσεις στα κτηριακά ζητήματα που προέκυψαν.
Τον Δήμο Αθηναίων τον βρήκε η υποχρέωση εφαρμογής της δίχρονης προσχολικής αγωγής επί δημαρχίας κ. Καμίνη, όπου, μέχρι την αποχώρησή του από τον δήμο, δεν έγινε ο παραμικρός σχεδιασμός για την προετοιμασία των σχολικών χώρων.
Η Δημοτική Αρχή του κ. Μπακογιάννη είχε τον χρόνο να προετοιμαστεί για να φέρει μια λύση και η περίοδος της πανδημίας τής έδωσε τη δυνατότητα να χρησιμοποιήσει και σύντομες διαδικασίες για να το πετύχει.
Αντ’ αυτού, όμως, αφού έμεινε άπραγη τουλάχιστον τους πρώτους οκτώ μήνες της θητείας της, προχώρησε σε δύο άγονες διαδικασίες με προκήρυξη για μίσθωση έτοιμων σχολείων. Όμως είναι σχεδόν αδύνατον να βρεθεί κάποια λύση με ενοικίαση έτοιμων κτηρίων καθώς πρέπει να είναι ισόγεια που χρειάζεται να πληρούν όλα τα κριτήρια καταλληλότητας, όπως επαρκή φωτισμό, θέρμανση, κανόνες υγιεινής, πυρασφάλειας, ασφάλειας, αερισμού, πρόσβασης ΑμεΑ.
Τελικά, στις 22.3.2021 η Δημοτική Αρχή έφερε στο Δ.Σ. το σχέδιό της, που περιλαμβάνει 42 αίθουσες σε αδόμητα οικόπεδα, 16 αίθουσες σε αύλειους χώρους σχολείων και 26 αίθουσες που επιτάξανε από τα υπάρχοντα σχολεία.
Η πολιτική απραξία συνεχίζεται
Ο κ. Μπακογιάννης, αντί να προχωρήσει με ένα συνολικό σχέδιο αντιμετώπισης του προβλήματος των κτηριακών ζητημάτων, διάλεξε να συνεχίσει την πολιτική απραξία τού κ. Καμίνη και αντί να εξασφαλίσει τους απαραίτητους όρους για την εφαρμογή της δίχρονης προσχολικής αγωγής, προσπαθεί να καλύψει την ανεπάρκειά του σε βάρος των μαθητών επιβάλλοντας πρόχειρες και επικίνδυνες λύσεις για τους μαθητές και των νηπιαγωγείων και των άλλων βαθμίδων της εκπαίδευσης.
Τίθενται θέματα ασφάλειας, καθώς οι αίθουσες των σχολείων και ειδικά όσες είναι σε όροφο και επιτάσσονται δεν πληρούν τις τεχνικές προδιαγραφές καταλληλότητας, ούτε τις γενικές διατάξεις περί προσβασιμότητας και εξυπηρέτησης ΑμεΑ. Επίσης, στις αίθουσες των σχολείων, προφανώς, δεν θα υπάρχουν όλοι οι αναγκαίοι χώροι (εκτός από τις αίθουσες διδασκαλίας, πρέπει να υπάρχουν χώροι υγιεινής, τραπεζαρία, πολυδύναμος χώρος για εκδηλώσεις, βιβλιοθήκη, χώρος ανάπαυσης, το γραφείο διδασκόντων και, φυσικά, ανάλογος αύλειος χώρος).
Σε περίοδο πανδημίας, που η εκπαιδευτική κοινότητα προτάσσει την ανάγκη αραίωσης των τμημάτων, που σημαίνει ότι είναι απολύτως απαραίτητες οι αίθουσες στα σχολεία για τα ίδια τα σχολεία, ο δήμος αυξάνει τον συνωστισμό του μαθητικού πληθυσμού και αδιαφορεί για τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την ασφάλεια των νηπίων προτείνοντας αίθουσες που βρίσκονται ακόμα και σε ορόφους.
Υποβάθμιση της εκπαίδευσης
Πρόκειται για υποβάθμιση της ίδιας της δίχρονης προσχολικής αγωγής, αφού από τις αυστηρές προδιαγραφές του διαγωνισμού περάσαμε στο... «ό,τι βρούμε», αλλά υποβάθμιση και των σχολείων των άλλων βαθμίδων, που τους αφαιρούνται αίθουσες αναγκαίες για τη λειτουργία τους.
Αυξάνουν τον μαθητικό πληθυσμό σε ήδη υπάρχουσες δομές και αδιαφορούν παντελώς για τις προϋποθέσεις που πρέπει να πληρούνται για την ασφάλεια των νηπίων.
Βαφτίστηκαν «κενές», αίθουσες ένταξης ή τάξεις υποδοχής (αλλόγλωσσων παιδιών, προσφύγων ή παιδιών με μαθησιακές δυσκολίες), βιβλιοθήκες, αίθουσες πληροφορικής και αίθουσες πολλαπλών χρήσεων.
Θα περίμενε κανείς να φέρει ο δήμος ένα σοβαρό μεσοπρόθεσμο και μακροπρόθεσμο σχέδιο για κτήρια νηπιαγωγείων, για ιδιόκτητα σχολεία, για να καλύψει τις ανάγκες σε σχολική στέγη όχι μόνο της δίχρονης προσχολικής αγωγής αλλά και της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, όπως αυτές έχουν διαμορφωθεί μετά την πανδημία.
Ο δήμος χρειάζεται να ξεκινήσει τώρα τον σχεδιασμό για δέσμευση χώρων και το πρόγραμμα ανέγερσης νέων νηπιαγωγείων. Με αξιοποίηση δικών του ακινήτων, με εξασφάλιση οικοπέδων με απαλλοτριώσεις για ανέγερση σχολικών χώρων. Γιατί η Παιδεία το 2021 δεν είναι επιτρεπτό να συνθλίβεται σε container. Στα ελεύθερα οικόπεδα να προχωρήσει τώρα η ανέγερση βαρέος τύπου νηπιαγωγείων με τις κατάλληλες διαμορφώσεις χώρων.
Στη διαδικασία αυτή ο Δήμος Αθηναίων ας ακούσει εκπαιδευτικούς και γονείς, ας εμπιστευτεί και ας δώσει ρόλο στις επτά κοινότητες. Η γνώση των τοπικών προβλημάτων μπορεί να λειτουργήσει αμεσοδημοκρατικά και αποτελεσματικά.
Ας δώσουμε τη δυνατότητα στα νήπια της Αθήνας να μεγαλώσουν και να ανθίσουν σ’ ένα υγιές σχολικό περιβάλλον.