Πρέπει να λέμε τα πράγματα με τό όνομά τους. Το ένα από τα δύο κυβερνώντα κόμματα σήμερα, το βασικό που θα έπρεπε να στηρίζει την κυβέρνηση, βρίσκεται αλλού. Η ηγεσία του αλλού πατά κι αλλού βρίσκεται. Τρικυμία εν κρανίω. Και με την ηγεσία δεν εννούμε αποκλειστικά τον Τσίπρα.
Το βασικό πρόβλημα νομίζω δεν είναι ότι έχουν διαμορφωθεί δύο τάσεις σε πλήρη αντιπαλότητα μεταξύ τους. Αυτό αργά ή γρήγορα, το γρήγορα θάταν ευχής έργο, θα ξεκαθαριστεί. Δεν είναι μεγάλο πρόβλημα το γεγονός ότι μιά σειρά βασικών στελεχών του δεν ψηφίζει τα μνημονιακά μέτρα, δεν στηρίζει στην ουσία την κυβέρνηση και τραβάει τον δικό της δρόμο, ότι βρίσκεται σε πορεία σύγκρουσης με την θεσμική Ευρωπαϊκή Ένωση και προτιμά την επιλογή του εθνικού νομίσματος. Αυτό ο Τσίπρας και οι συν αυτώ, θα το αντιμετωπίσουν. Εϊτε με τις εσωκομματικές διαδικασίες και το επερχόμενο συνέδριο είτε με εκλογές.
Το βασικό πρόβλημα είναι ότι οι άλλοι που επιλέγουν τον μονόδρομο της Ευρωπαϊκής Ένωσης και οι οποίοι θα επικρατήσουν στην εσωκομματική διαμάχη, αυτοί που αναγκάζονται να δεχθούν και να υπογράψουν το 3ο μνημόνιο, όχι μόνο δεν αποτελούν ένα ενιαίο σύνολο, αλλά πολύ περισσότερο δεν αποτελούν ένα ικανό και με σχέδιο σύνολο.
Ο Πανούσης, ο εκ μεταγραφής υπουργός, κατηγορεί τον Βαρουφάκη για εσχάτη προδοσία (στο περίπου) και διαχειρίζεται τις υπηρεσίες ασφαλείας και καταστολής του "αστικού κράτους" σαν καθηγητής Πανεπιστημίου. Ο Φίλης κατηγορεί κι αυτός τον Βαρουφάκη για πραξικόπημα. Ο Τσίπρας εν τω μεταξύ και πριν απο αυτές τις δηλώσεις, έχει καλύψει πλήρως τον Βαρουφάκη και το plan B του. Ο Βούτσης επιτίθεται βίαια στον Πανούση. Ο Μητρόπουλος, εκ μέρους της ομάδας Πασοκογενών του ΣΥΡΙΖΑ σηκώνει την δική του παντιέρα και εκφράζεται σαν αρχηγός κόμματος επί παντός επιστητού. Κυρίως οι προσπάθειές του συντείνουν στην δημιουργία κυβέρνησης εθνικής ενότητας. Ο Ρωμανιάς δεν χάνει ευκαιρία να επιτεθεί στην κυβέρνηση από τα τηλεοπτικά παράθυρα. Γενικά όποιο στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ εμφανίζεται δημοσίως δίνει τον δικό του τόνο, βάζει την δική του πινελιά, δίνει την δική του είδηση πάνω στα διάφορα ζητήματα που προκύπτουν από τις εξελίξεις. Να μην συζητήσουμε τον τόνο που δίνει ο Βαρουφάκης κάθε φορά που κάνει δημόσιες δηλώσεις ή εμφανίσεις, γιατί τότε αυτό εδώ θα γίνει ευθυμογράφημα.
Αλλά ακόμα και τα παραπάνω θα μπορούσαν να είναι ανεκτά, στα πλαίσια ενός κόμματος με τις ιδιομορφίες του ΣΥΡΙΖΑ. Αυτό που δεν μπορεί να γίνει ανεκτό, είναι η γενικότερη αίσθηση που αποπνέει η κυβέρνηση, η αίσθηση ότι δεν υπάρχει κανέναν σχέδιο να υπηρετηθεί, καμία κατεύθυνση και επομένως καμία προοπτική.
Μοιάζει η σημερινή κατάσταση, σαν κανείς να μην κάνει τίποτα, περιμένοντας την επόμενη μέρα. Μία από τις πλεόν αποτυχημένες πολιτικές management είναι να εξαρτάται η υλοποίηση μιάς απόφασης από την προηγούμενη εκτέλεση κάποιας άλλης. Να θέτεις προαπαιτούμενα. Έτσι εύκολα μπορείς να καταλήξεις να μην κάνεις τίποτα, επειδή ο όρος κάποιου προαπαιτούμενου δεν εκπληρώθηκε. Μοιάζει η σημερινή κατάσταση, σαν ο τόπος να (μην) κυβερνάται από μιά κυβέρνηση ήδη παραιτημένων υπουργών, που το μόνο που μπορούν πολύ αποτελεσματικά να κάνουν είναι να μοιρολογούν για το μεγάλο κακό που τους βρήκε αναπάντεχα (!).
Αυτό που θέλουμε όλοι μας να δούμε είναι αποφάσεις που θα κινούνται σε ενιαία κατεύθυνση και υλοποίησή τους γρήγορα και αποτελεσματικά. Και φυσικά μόνο αυτό δεν έχουμε δει μέχρι τώρα. Κι αυτό βέβαια, θέλουμε δεν θέλουμε, είναι πρόβλημα του Τσίπρα και της ηγετικής ομάδας που έχει διαμορφωθεί.
Φυσικά, υπάρχουν δυσκολίες και προβλήματα. Το βασικό είναι η παρέμβαση των "θεσμών" της Ευρωπαϊκής Ένωσης και του ΔΝΤ όχι μόνο στην οικονομική αλλά και στην πολιτική ζωή. Αν είσαι κυβέρνηση που πρέπει να πάρει έγκριση και για το παραμικρό από την τερατρόϊκα, δεν είναι εύκολο να κάνεις σχέδια και να τα υλοποιήσεις.
Όμως, όπως ο Τσίπρας υποστηρίζει ότι δεν μας υποσχέθηκε έναν υγιεινό περίπατο, έτσι κι εμείς δεν τον ψηφίσαμε για τα εύκολα. Κι ας σταματήσει να επαναλαμβάνει το ότι αγωνίστηκε επί 17 ώρες, σε συνεχείς διαπραγματεύσεις με τους θεσμούς και ότι βρέθηκε κάτω από πρωτοφανή πίεση. Δεν υποσχέθηκε και σ' αυτόν κανείς υγιεινό περίπατο. Εκτός αν είχε μιά ακόμα μεγάλη αυταπάτη.
sepolia.net
