Ο Αρτ. Σώρρας εδώ και χρόνια γυρίζει τη χώρα ισχυριζόμενος πως διαθέτει 600 δις δολάρια για την αποπληρωμή τού ελληνικού δημόσιου και ιδιωτικού χρέους, αλλά κανένας εισαγγελέας δεν σκέφτηκε να τον καλέσει να αποδείξει τα λεγόμενά του, σε διαφορετική περίπτωση να του κάνει μήνυση για διασπορά ψευδών ειδήσεων.
Ποιος ξέρει, ίσως και η δικαιοσύνη να ήθελε να πιστέψει ότι κάπου υπάρχουν αυτά τα λεφτά, τα οποία θα μας σώσουν από τα μνημόνια. Κι έπρεπε να γίνει η δολοφονία στη Λαμία για να ξυπνήσουμε όλοι μαζί από το ροζ συννεφάκι μας και να αντιληφθούμε πόσο επικίνδυνος είναι ένας απατεώνας για τη δημοκρατία μας όταν αυτή στηρίζεται στο λούμπεν προλεταριάτο, σε ανθρώπους δηλαδή χωρίς ταξική συνείδηση οι οποίοι είναι πρόθυμοι να πιστέψουν οποιοδήποτε ψέμα αρκεί αυτό να ακούγεται ευχάριστα στα αφτιά τους. Ούτε λίγο ούτε πολύ, άλλωστε, στο ΥΠΟΙΚ έχουν σταλεί περί τις 7.000 εξώδικα από τους αφιθιονάδος τού Αρτ. Σώρρα...
Είμαστε, όμως, γενικώς, (σ)ωραίοι ως Έλληνες, διατεθειμένοι να πιστέψουμε οποιαδήποτε θεωρία συνωμοσίας ακουστεί αληθοφανής. Όποιος, μάλιστα, επιχειρεί να δώσει μια πιο λογική εξήγηση για τους λόγους, για παράδειγμα, που φτάσαμε στα μνημόνια ή που απέτυχε η διαπραγμάτευση του 2015 συγκαταλέγεται είτε στους αφελείς είτε στους συστημικούς που από ηλιθιότητα ή προσωπικό συμφέρον προσπαθούν να δικαιολογήσουν τα αδικαιολόγητα. Φυσικά και η απελπισία και η ανοησία παίζουν ρόλο στο ότι τόσοι πολλοί συμπατριώτες μας απευθύνονται στον Αρτ. Σώρρα για τη σωτηρία τους ή παίζουν τυχερά παιχνίδια από το πρωί μέχρι το βράδυ μήπως και πετύχουν την "καλή". Μόνο που δεν είναι ο σημαντικότερος λόγος, ο οποίος ανάγεται στην καλλιεργηθείσα ροπή μας προς τον πλουτισμό δίχως κόπο, προς τη "ντόλτσε βίτα" χωρίς μόχθο. Αν έκαναν μια δημοσκόπηση με το δίλημμα "θα σας δώσουμε 100 εκατομμύρια ευρώ υπό τον όρο ότι δεν θα ασχοληθείτε ποτέ ξανά με οτιδήποτε δημιουργικό στη ζωή σας" πόσοι από εμάς θα λέγαμε "όχι", ανεξαρτήτως της οικονομικής μας κατάστασης της στιγμής;...
Με λίγα λόγια, οι Σωρραίοι βρίσκουν και τα κάνουν σε μια χώρα όπου η εργατικότητα θεωρείται μειονέκτημα από τους ουκ ολίγους καταφερτζήδες που αναρριχώνται όχι με βάση την αξία τους, αλλά την προσαρμοστικότητά τους στις επιθυμίες τής όποιας εξουσίας. Τι να την κάνουμε την εκπαίδευση, τη δημοκρατία και τις ελευθερίες αν υπάρχει εκεί έξω ένας πατερούλης να μας πάρει από το χέρι και να μας οδηγήσει με ασφάλεια στη Γη της Επαγγελίας; Η διαμόρφωση του χαρακτήρα περισσεύει όταν στο συλλογικό μας φαντασιακό κυκλοφορούν υπεράνθρωποι ικανοί να μας γλιτώσουν από οποιαδήποτε αναποδιά. Κάπως έτσι, ωστόσο, παύουμε να είμαστε δημιουργικοί και παραγωγικοί και γινόμαστε μοιρολάτρες που περιμένουν από θεούς, Σώρρες και λοιπά κουραφέξαλα να μας λυτρώνουν, με συνέπεια στην ουσία να βαδίζουμε μόνοι μας προς το σφαγείο με το χαμόγελο στα χείλη. Τουλάχιστον τα πρόβατα έχουν τη δικαιολογία τής άγνοιας. Εμείς είμαστε ασυγχώρητοι...
Comments (0)
Comments powered by CComment