Από τον κίνδυνο της πλατείας στον κίνδυνο της σεξουαλικής εκμετάλλευσης και της πείνας: Αυτή είναι πλέον η καθημερινότητα των προσφυγισσών που μέχρι πρότινος βρισκόντουσαν με τα μωρά τους στις πλατείες, θέμα που είχε αναδείξει και το ethnos.gr μετά την κατάργηση του ESTIA. Το πρόγραμμα είχε δώσει μία μικρή «ανάσα» σε εκατοντάδες ανθρώπους που εγκατέλειψαν τη ζωή τους για να βρουν ένα καλύτερο μέλλον στην Ελλάδα, αλλά καταργήθηκε «γιατί το Μεταναστευτικό αντιμετωπίστηκε πλήρως επιτυχημένα», όπως ήταν τότε η απάντηση του υπουργείου Μετανάστευσης και Ασύλου σε σχετική μας ερώτηση.
Σήμερα, οι γυναίκες αυτές ζουν σε διάφορες τρώγλες στο κέντρο της Αθήνας. Ζούνε όπου μπορούν και όπως μπορούν. Οι τρεις επέλεξαν το δύσκολο για εκείνες «μονοπάτι» και επέστρεψαν αναγκαστικά σε camp -παρά τους όποιους φόβους μπορεί να έχουν.
Υπενθυμίζεται ότι αυτές οι προσφύγισσες δεν είχαν μεταβεί σε camps μετά τη λήξη του ESTIA. Είχαν εκφράσει τους φόβους τους για τις δομές στην ύπαιθρο και την απομάκρυνσή τους από την Αθήνα, καθώς όπως υποστηρίζουν, δεν νιώθουν ασφαλείς εκεί λόγω της παρουσίας επικίνδυνων κυκλωμάτων.
Μόνη βοήθεια, η αλληλεγγύη - Υπαρκτός ο φόβος εκμετάλλευσης
Οι γυναίκες που «επέλεξαν» να ζήσουν σε διάφορα σπίτια στο κέντρο της Αθήνας έχουν ως μόνη βοήθεια διάφορες ΜΚΟ, όπως η ομάδα «Πλησίον», καθώς και άλλους εθελοντές.
Όσον αφορά το περιβάλλον στο οποίο ζουν, δυστυχώς, δεν είναι βιώσιμο, σύμφωνα με πληροφορίες του ethnos.gr, ενώ δεν μπορεί και να ελεγχθεί -καθώς δεν πρόκειται για κάποια παραχώρηση από το κράτος. Όπως καταλαβαίνει κανείς, οι κίνδυνοι που ενέχουν είναι πολλοί. Για παράδειγμα, όπως προκύπτει από μαρτυρίες και στοιχεία, δεν αποκλείεται κάποιες γυναίκες να έχουν πέσει θύματα κυκλωμάτων σεξουαλικής εκμετάλλευσης.
Πριν λίγο διάστημα, μάλιστα, γυναίκα που φιλοξενούνταν από έναν άνδρα, δέχθηκε επίθεση.
«Υπήρξαν τέτοια περιστατικά, αυτές οι κοπέλες έχουν κακοποιηθεί πάρα πολύ. Όπως άλλωστε και στα camps, όπου δεν θέλουν να πάνε», μας λέει χαρακτηριστικά ο Χρήστος Νάκης, ιδρυτικό μέλος της «Πλησίον».
Πλέον παίρνουν την ελπίδα τους και φεύγουν για Ευρώπη
Την ίδια ώρα, διάφορες γυναίκες και κάποιες μητέρες -παρά τους όποιους φόβους τους- επέλεξαν να πάνε στα κέντρα φιλοξενίας προσφύγων, που πλέον βρίσκονται μόνο σε απομακρυσμένες περιοχές της Αττικής.
Στόχος πολλών εξ αυτών είναι να εξασφαλίσουν ταξιδιωτικά έγγραφα στα camps -καθώς εκεί υπάρχει νομική υποστήριξη- και να μπορέσουν έπειτα να φύγουν από την Ελλάδα. Άλλωστε, «ο προσφυγικός πληθυσμός έχει μειωθεί πολύ γιατί κανείς δεν θέλει να μείνει στην Ελλάδα», όπως λέει χαρακτηριστικά στο ethnos.gr μέλος ΜΚΟ.
Μάλιστα, όπως επισημαίνουν τα μέλη των ΜΚΟ που συνομίλησαν μαζί μας, πλέον υπάρχει μία «στροφή» του κλίματος απέναντι σε πρόσφυγες και μετανάστες, που γίνεται όλο και περισσότερο αρνητικό, με αποτέλεσμα αυτοί οι άνθρωποι να μην βρίσκουν και λόγο να ζήσουν στη χώρα.
Έτσι, πηγαίνουν προς την κεντρική Ευρώπη, όπου για άλλη μια φορά μπαίνουν σε μία νέα διαδικασία ένταξης, εύρεσης στέγης, εργασίας και νέας ελπίδας...