Στην 18η συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου στις 28/8, η Ανοιχτή Πόλη έκανε τις παρακάτω παρεμβάσεις εκτός ημερήσιας διάταξης:
---Φωτιές και κλιματική θωράκιση της πόλης---
Περισσότερα από 1,5 εκ. στρέμματα (αρνητικό ρεκόρ μετά τα 1,2 στρέμματα του 2021), αλλά και πολλές ανθρώπινες ζωές, χάθηκαν στις πρόσφατες πυρκαγιές, κάποιες από τις οποίες ακόμα συνεχίζονται σε διάφορα μέρη της χώρας. Η ζοφερή αυτή κατάσταση επιδεινώνει μια ήδη δύσκολη συνθήκη, με την ατμοσφαιρική ρύπανση να ευθύνεται για τουλάχιστον 11620 θανάτους στην Ελλάδα το 2020, σύμφωνα με μετρήσεις του Ευρωπαϊκού Οργανισμού Περιβάλλοντος, και με την Ελλάδα να έχει πρόσφατα καταδικαστεί από το Δικαστήριο της Ευρωπαϊκής Ένωσης για την κακή ποιότητα του ατμοσφαιρικού αέρα στην Αθήνα και στη Θεσσαλονίκη.
Η περιβαλλοντική καταστροφή που ζήσαμε και ζούμε καθιστά την Αθήνα ακόμα πιο ευάλωτη στην κλιματική κρίση και επιβάλλει τη διαμόρφωση ενός διαφορετικού μοντέλου για την αντιμετώπισή της. Ενός μοντέλου που να περιλαμβάνει ουσιαστικές πολιτικές για το αστικό και περιαστικό πράσινο, για τα Μέσα Μαζικής Μεταφοράς, για την ενεργειακή φτώχεια και τις ενεργειακές κοινότητες, καθώς και για τη διαχείριση των απορριμμάτων, όπου οι επιδόσεις του μεγαλύτερου Δήμου της χώρας παραμένουν θλιβερές, ενώ η δημοτική αρχή παραμένει απαθής απέναντι στο σχεδιασμό για δύο μονάδες καύσης στην Αττική. Ο Δήμος Αθηναίων οφείλει στους δημότες του να διεκδικήσει πόρους για όλα τα παραπάνω, μεταξύ άλλων και από το Ταμείο Ανάκαμψης, όπου η απορρόφηση των πόρων που σχετίζονται με την κλιματική κρίση ανέρχεται σε μόλις 0,5% (938 χιλ. ευρώ από 187 εκ.).
---Διαγωνισμοί ανάπλασης μετρό---
Ζητήσαμε να συζητηθεί σε επόμενη συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου το αίτημα που υπογράφεται από κατοίκους για ακύρωση της υλοποίησης των αρχιτεκτονικών διαγωνισμών για την πλατεία Εξαρχείων και τον σταθμό μετρό του Ευαγγελισμού. Η δημοτική αρχή δεν συμπεριέλαβε το αίτημα στη σημερινή συνεδρίαση, επιμένοντας σε μια πολιτική μη διαβούλευσης και περιφρονώντας το γεγονός ότι εκκρεμεί η εκδίκαση και έκδοση αποφάσεων του ΣτΕ για τους σταθμούς Εξαρχείων και Ριζάρη.
Γενικότερα, οι προκηρύξεις από την ΑΝΑΠΛΑΣΗ ΑΕ των διαγωνισμών, για την ανάπλαση των κοινόχρηστων χώρων στους σταθμούς της Γραμμής 4 και τέσσερις ακόμα σταθμούς στον Δήμο Αθηναίων, συναντούν την κριτική τόσο του Συλλόγου Αρχιτεκτόνων (ΣΑΔΑΣ), όσο και καταξιωμένων αρχιτεκτόνων-πολεοδόμων που ζητούν την τροποποίηση των διαγωνισμών, καθώς, όπως υποστηρίζουν, δεν διασφαλίζουν τον βέλτιστο σχεδιασμό, αφού διαπιστώνονται τεχνικές ελλείψεις και ανεπαρκείς περιγραφές, αποκλεισμός των νέων επιστημόνων και ασφυκτικά μικρά χρονικά περιθώρια παράδοσης.
Ψηφίσματα:
Στην ίδια συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου, η Ανοιχτή Πόλη κατέθεσε δύο ψηφίσματα:
---Αποκλεισμός νεοναζί από τις εκλογές---
Το ενδεχόμενο υποψηφιότητας του καταδικασμένου Ηλία Κασιδιάρη στις δημοτικές εκλογές αποτελεί από μόνο του προσβολή για μια πόλη που έχει αγωνιστεί ενάντια στο φασισμό και που πρόσφατα θρήνησε ακόμα δυο θύματα της ακροδεξιάς μισαλλοδοξίας, τον Μιχάλη Κατσουρή και τον Σιράζ Σαφτάρ. Καταθέσαμε το παρακάτω ψήφισμα στο Δημοτικό Συμβούλιο, διεκδικώντας πάγια ρύθμιση που να αποκλείει τους καταδικασμένους νεοναζί από τα ψηφοδέλτια, σε οποιαδήποτε εκλογική μάχη:
“Το δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας ζητά από τη συντεταγμένη πολιτεία και τους νομοθέτες να παρέμβουν νομοθετικά, απαγορεύοντας την κάθοδο καταδικασμένων νεοναζί εγκληματιών για οποιοδήποτε δημόσιο αξίωμα, και λειτουργώντας με όμοιο τρόπο για όλες τις εκλογές (εθνικές, αυτοδιοικητικές, ευρωεκλογές). Στην αυτοδιοίκηση, η αυτοδίκαιη παύση όσων τυγχάνουν καταδικασμένοι και έγκλειστοι στις ελληνικές φυλακές, δεν μας προστατεύει επαρκώς από τη φασιστική απειλή. Η πολιτεία οφείλει να αποτρέψει την εκλογή σε οποιοδήποτε αιρετό αξίωμα προσώπων που η δικαιοσύνη έχει καταδικάσει για εγκληματικές πραξεις με ναζιστικο και ρατσιστικο κινητρο και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση. Ο φασισμός και ο ναζισμός δεν χωρούν στην πόλη της Αθήνας, ούτε στο δημοτικό της συμβούλιο.”
---Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων και κτίριο Ερμού---
Καταθέσαμε ψήφισμα, με το οποίο ζητάμε την απόσυρση της άδικης και αυταρχικής υπουργικής απόφασης που ανακαλεί την παραχώρηση του κτιρίου της Ερμού 134-136 στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων (ΣΕΑ). Από το 1982, όταν και παραχωρήθηκε από τη Μελίνα Μερκούρη, το κτίριο δεν λειτουργεί μόνο ως έδρα του ΣΕΑ και χώρος αμιγώς επιστημονικών εκδηλώσεων, αλλά αποτελεί ένα ζωντανό κύτταρο πολιτισμού, γνώσης, διαλόγου και ανταλλαγής ιδεών, ένα πραγματικό δημόσιο αγαθό, πολύτιμο για τη ζωή της πόλης της Αθήνας. Έχει φιλοξενήσει πλήθος καλλιτεχνικών και πολιτιστικών εκδηλώσεων (ανάμεσα σε αυτές και εκδηλώσεις του ίδιου του Δήμου Αθηναίων), φεστιβάλ, παρουσιάσεις βιβλίων, συζητήσεις, εικαστικές εκθέσεις, προβολές ντοκιμαντέρ, θερινό σινεμά κ.ά. Με το ψήφισμα που καταθέσαμε, ζητάμε ο Σύλλογος Ελλήνων Αρχαιολόγων να εξακολουθήσει να στεγάζει τις δράσεις του στην επί 41 έτη έδρα του, και ο χώρος να συνεχίσει να συμβάλλει στην προαγωγή της επιστήμης, της τέχνης και του πολιτισμού.
Η παράταξη του κ. Μπακογιάννη αρνήθηκε να θέσει τα δύο παραπάνω ψηφίσματα σε ψηφοφορία, ώστε να αποτυπωθεί ξεκάθαρα η θέση του Δημοτικού Συμβουλίου.
Άκαρπες οι προσπάθειες για ομοφωνία στο δημοτικό συμβούλιο της Αθήνας:
Ο κ. Μπακογιάννης και η παράταξή του επέλεξαν τελικά να μην συνταχθούν με τους δημοτικούς συμβούλους που ζήτησαν από την πολιτεία νομοθετική ρύθμιση που θα αποτρέψει τόσο την κάθοδο του καταδικασμένου νεοναζί Κασιδιάρη στις αυτοδιοικητικές εκλογές, όσο και γενικότερα την εκλογή σε οποιοδήποτε αιρετό αξίωμα προσώπων που η δικαιοσύνη έχει καταδικάσει για εγκληματικές πράξεις με ναζιστικό και ρατσιστικό κίνητρο και συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση.
Ομοίως, η παράταξη του κ. Μπακογιάννη αρνήθηκε τελικά να στηρίξει ψήφισμα για την απόσυρση της απόφασης του Υπουργείου Πολιτισμού να ανακαλέσει την παραχώρηση του κτιρίου της Ερμού 134-136 στον Σύλλογο Ελλήνων Αρχαιολόγων, ενός χώρου που επί δεκαετίες έχει λειτουργήσει σαν κύτταρο πολιτισμού στην πόλη.
Οι αρνητικές τοποθετήσεις του κ. Μπακογιάννη στα δύο ψηφίσματα είναι ενδεικτικές της αντίφασης ανάμεσα στις διακηρύξεις του και στην πρακτική του. Λέει ότι δεν θέλει να γίνει μάνατζερ του Κασιδιάρη, παραδίνει όμως τους δημότες στο κήρυγμα μίσους που θα αποτελεί η ενδεχόμενη προεκλογική εκστρατεία του. Μιλά για μια ζωντανή πόλη δημιουργίας και επιτρέπει στην αυταρχική εμπάθεια της κ. Μενδώνη να στερεί από τους Αθηναίους και τις Αθηναίες ένα δημόσιο αγαθό, έναν πολύτιμο χώρο γνώσης, διαλόγου και ανταλλαγής ιδεών.