Η νέα μου γειτονιά στο λόφο Σκουζέ χθες μύριζε Πάσχα· από τις κουζίνες έβγαινε η μυρωδιά του ψητού, από κάποιες αυλές της ψησταριάς και από παντού, το άρωμα από τις ανθισμένες νεραντζιές απλώνονταν στο αέρα.

Ένα άρωμα που κάνει την Αθήνα μοναδική και η οποία κατά τη γνώμη μου θα έπρεπε να ονομαστεί η πρωτεύουσα της νεραντζιάς…

Είναι τα Σεπόλια μια παλιά γειτονιά της Αθήνας στην οποία για κάποιους λόγους οι νεραντζιές έχουν διατηρηθεί και οι δεντροστοιχίες τους παραμένουν σχεδόν ακέραιες στους δρόμους και στις πλατείες. Τούτο μπορεί να ερμηνευτεί ότι μεγάλο μέρος των Σεπολίων δεν έχει ανοικοδομηθεί, όπως άλλες γειτονιές της πόλης και έτσι γλίτωσαν και οι νεραντζιές. Σε ορισμένους δε μικρούς δρόμους είναι σε πολύ καλή κατάσταση και σε αυτό φαίνεται πως συμβάλλουν και οι γείτονες με την προσοχή που τους δίνουν. Αυτές μοιάζουν να ανταποκρίνονται και δίνουν όλο τον εαυτό τους να ομορφύνουν τα κτίρια, ιδιαίτερα δε εκείνα που θυμίζουν τα παλιότερα χρόνια και με τα οποία έχουν φαίνεται αναπτύξει μια ιδιαίτερη, αγαπητική σχέση καθώς μεγάλωσαν δίπλα τους και είναι δεμένες με την ιστορία κάθε σπιτιού και των προσώπων που τα κατοίκησαν για πολλές - πολλές δεκαετίες.

Η έκπληξη, αναμενόμενη εξάλλου, ήταν ότι στη μικρή αυτή περιπλάνηση ανακάλυψα πολλές μικρές αυλές που φιλοξενούν ακόμη λεμονιές, συκιές, κλήματα και ένα σωρό μυριστικά και οι οποίες ανήκουν σε σπίτια που μετράνε πολλές δεκαετίες κατοίκησης, άλλα πριν από τον πόλεμο και άλλα κατοπινά, καθένα με την δική του προσωπικότητα. Εκείνοι που τα έχτισαν, σίγουρα έχουν πάει στον ουρανό αλλά στα περισσότερα οι απόγονοι τα φροντίζουν και τα κρατάνε ζωντανά ενώ είναι και άλλα πολλά που η εγκατάλειψη είναι φανερή ή οι νέοι ένοικοί τους δείχνουν γι’ αυτά προκλητική αδιαφορία. Η εικόνα θυμίζει την αρχή που έγινε σε άλλες κοντινές γειτονιές με απογοητευτικά σήμερα αποτελέσματα.

Όλη αυτή η ανοιξιάτικη βλάστηση (αστική χλωρίδα τη λένε οι ειδικοί) δίνει ένα διαφορετικό χρώμα στα Σεπόλια και σε αυτή οφείλονται οι μυρωδιές της άνοιξης που είναι γεμάτη. Μια περιήγηση στους δρόμους αλλά και στους λόγους, Σκουζέ όπου δεσπόζει ο μεγάλος ναός του Αγίου Αιμιλιανού και ο λόφος του Ιππείου Κολωνού, κατάφυτοι και οι δυο προσφέρουν μια ωραία αίσθηση και εξάπτουν φυσικά την περιέργεια για την ιστορία αυτού του τόπου. Δεν χρειάζεται απαραίτητα να είναι Πάσχα να περπατήσετε στα Σεπόλια, οποιοδήποτε πρωί ή απόγευμα τα βήματά σας παρακινούμενα από τις μυρωδιές των νεραντζιών θα σας οδηγήσουν σε πολύ όμορφα και ενδιαφέροντα σημεία και θα τα αγαπήσετε...

(Σ.Σ. εαν επισκεφτείτε το άρθρο εκεί που πρωτοδημοσιεύτηκε θα βρείτε και φωτογραφικό υλικό)