Είναι γνωστό ότι στις αρχές του 20ου αιώνα και ειδικά την πρώτη δεκαετία του, οι μονομαχίες αποτελούσαν κάποιες φορές μέθοδο επίλυσης όχι μόνο προσωπικών αλλά και πολιτικών διαφορών στον τόπο μας.

Μερικά πράγματα  τελικά δεν μπορείς να τα αποφύγεις. Όπως ,για  παράδειγμα ,το να περιμένεις το λεωφορείο  και να ανοίγεται ο νους σου στο  ταξίδεμα   μιας άλλης εποχής. Τι απομένει σήμερα από αυτό το παρελθόν; Μια στάση λεωφορείου. Μια πέτρινη πινακίδα στον τοίχο του Βερόπουλου.

Κινεί το ενδιαφέρον στον παρατηρητικό διαβάτη το συγκρότημα πολυκατοικιών με πρόσοψη στην Δυρραχίου στα Σεπόλια, δίπλα στην Eurobank και πολύ κοντά στο γηπεδάκι του Τρίτωνα. Κινεί το ενδιαφέρον γιατί σε τίποτα δεν ταιριάζουν αυτές οι πολυκατοικίες με το στυλ των υπόλοιπων πολυκατοικιών, παλιών και καινούργιων, στην περιοχή, .

Ο λόφος Σκουζέ είναι ένα από τα ωραιότερα και χαρακτηριστικότερα σημεία της περιοχής μας. Διατηρεί ακόμα και σήμερα κάτι από την αρχοντιά των παλαιοτέρων εποχών. Βοηθούν σε αυτό οι πολλές και καλοδιατηρημένες μονοκατοικίες και φυσικά το πράσινο που «επιμένει» να υπάρχει στον λόφο.

Ο κινηματογράφος «Αντινέα» κι αυτός στα σύνορα των Σεπολίων, όπως και η ΔΩΡΑ, βρισκόταν στην Λιοσίων 205 και διένυσε μια πολυτάραχη διαδρομή στην ιστορία του.

Ένας ακόμα κινηματογράφος της περιοχής που έγραψε την δική του ιστορία ήταν η «Δώρα», που βρισκόταν επί της Λιοσίων.

Το 59ο δημοτικό σχολείο βρίσκεται σήμερα στην Αμφιαράου και Δόρδου 41, στα Σεπόλια, κοντά στο μετρό. Παλαιότερα όμως λειτουργούσε σε ένα κτίριο στην οδό Αγίου Μελετίου, στο νούμερο 198, κοντά στην εκκλησία του Οσίου Μελετίου.

Αυτό το άρθρο προσπαθεί να συγκεντρώσει αναμνήσεις και ιστορίες από τους παλιούς σεπολιώτες, όσους γράφουν στο facebook τουλάχιστον. Γιατί αυτά που γράφονται στο facebook χάνονται και μετά από λίγο καιρό είναι σχεδόν αδύνατον να τα βρει κάποιος.

Από το blog «Θραψανιώτης» του δημοσιογράφου Νίκου Θεοδωράκη παίρνουμε την πληροφορία ότι το 2013 πάρθηκε πρωτοβουλία να καλεστούν οι Σεπολιώτες να γιορτάσουν τα κούλουμα στο ΒΟΤΡΥΣ!

Το όμορφο εξωτερικά εκκλησάκι του Αγίου Ιωάννη στην Αμφιαράου και Γρηγορά, είναι ένα μνημείο που μας προκαλεί να κοντοστεκόμαστε πάντα, όταν περνάμε από κει, για να ρίχνουμε έστω μια ματιά.